Αλτντόρφερ, Άλμπρεχτ

(Albrecht Altdorfer, 1480 – 1538). Γερμανός ζωγράφος και χαράκτης. Ελάχιστες πληροφορίες υπάρχουν για τη ζωή του. Γεννήθηκε πιθανώς στο Ρέγκενσμπουργκ· το 1499 έφυγε από την πόλη αυτή για να ακολουθήσει τον πατέρα του, αλλά ξαναγύρισε το 1505. Από τότε έως τον θάνατό του εγκατέλειψε το Ρέγκενσμπουργκ μόνο δύο φορές· το 1511, για ένα ταξίδι κατά μήκος του Δούναβη, και το 1535 για να πάει στη Βιέννη. Δίπλα στον Ντίρερ, τον Κράναχ, τον Χόλμπαϊν και τον Γκρίνεβαλντ, ο Α. είναι ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της γερμανικής Αναγέννησης. Προικισμένος με φλογερή φαντασία και ζωηρή αίσθηση της φύσης, υπήρξε ο πρώτος μεγάλος τοπιογράφος της Γερμανίας: με τον Α. η ζωγραφική του τοπίου απέκτησε στη γερμανική τέχνη πλήρη αυτονομία. Από τα πιο σημαντικά έργα του είναι: Ανάπαυση κατά τη φυγή στην Αίγυπτο (Βερολίνο, Staatliches Museum), οι επτά πίνακες του θρύλου του Αγίου Φλωριανού, που τους ζωγράφισε γύρω στο 1520 και από τους οποίους δύο, ο Αποχαιρετισμός και το Μαρτύριο του Αγίου, βρίσκονται στη Φλωρεντία (Πινακοθήκη των Ουφίτζι) και οι υπόλοιποι σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές της Γερμανίας, το Τοπίο στον Δούναβη, έργο της περιόδου 1520-25 (Μόναχο, Alte Pinakothek). Το έργο όμως που περισσότερο από κάθε άλλο αντιπροσωπεύει πλήρως την τέχνη του Α. είναι η Μάχη του Αλεξάνδρου στα Άρβηλα του 1529 (Μόναχο, Alte Pinakothek), που το χαρακτηρίζει η καταπληκτική λεπτολογία στην απεικόνιση των λεπτομερειών και η ιδιορρυθμία του φανταστικού τοπίου. Σημαντικό υπήρξε και το έργο του Α. ως χαράκτη και σχεδιαστή ξυλογραφιών. Μεταξύ άλλων, υπήρξε και ένας από τους πρώτους που χρησιμοποίησαν στη χαρακτική τη μέθοδο του ακουαφόρτε. «Το μαρτύριο του Αγίου Φλωριανού», πίνακας του Γερμανού ζωγράφου Άλμπρεχτ Αλτντόρφερ (Πινακοθήκη των Ουφίτσι, Φλωρεντία). «Ο αποχαιρετισμός του Αγίου Φλωριανού» του Άλμπρεχτ Αλτντόρφερ, πίνακας στον οποίο οι ήρεμες μορφές εντάσσονται σε ένα σκληρό περιβάλλον (Πινακοθήκη των Ουφίτσι, Φλωρεντία).